Þjóðþrifamál

Ja svei mér þá. Það er tekið mark á rödd litla mannsins í þessu landi. Arnar Máni veiktist hastarlega í sumar, nánar tiltekið 30.ágúst. Hann fór allt í einu að hósta nýsofnaður svo svakalega að hann vaknaði upp og mjög fljótlega átti hann orðið erfitt með andardrátt. Móðurinni var að vonum brugðið. Ég hringi í föður hans og segist ætla að bruna með hann á bráðamóttöku barna. Ég fer að aðalinnganginum og kem að læstri hurð, s.s. lokað eftir klukkan 12 á miðnætti en klukkan var um eitt. Pabbi hans mætir á svæðið. Við fengum einhverjar leiðbeiningar þegar við hringdum í 112 að koma inn að neðanverðu, Eiríksgötumegin. Ég viðurkenni fáfræði mína í því hvernig götur liggja í kringum spítalann enda Breiðhyltingur. Hljóp niður fyrir barnaspítalann. Allt harðlæst og lokað. Á endanum hafði maðurinn hjá 112 samband við vaktmann sem kom og opnaði fyrir okkur. Barnið var farið að skjálfa af kulda, en honum var samt farið að líða betur, enda loksins þegar við komum inn var hann greindur með barkabólgu sem lagast úti í köldu lofti. Þannig að þetta var heppilegasta veikin til að vera á hlaupunum ráðvilltur með veikt barn að næturlagi. Við vorum hins vegar mjög sjokkeruð á þessu fyrirkomulagi spítalans. Ekkert kort af svæðinu sem leiðbeinir manni og illa tilgreint hvert átti að leita. Pabbi hans skrifaði landlækni póst um að þetta fyrirkomulag væri óásættanlegt og bjóst svo sem ekki við neinu svari þar um. Í dag barst honum mjög formlegt bréf undirritað af háum herrum á Landspítalanum þar sem greint er frá aðgerðum til að bæta úr þessu. Með því að hafa útihurðina opna inn að millihurð. Þar á að setja bæði neyðarhnapp og myndavél og lokaorðin að með þessu sé vonast til að þessar breytingar verði til þess að auka öryggi sjúklinga á barnaspítalanum. Frábært .

Dagurinn hefur líka verið alveg einstaklega frábær. Hingað boðuðu sig þrjár konur í dag sem ekki hafa áður kíkt á nýja húsið mitt, svo ég hef haft nóg að gera í gestgjafahlutverkinu sem mér finnst reyndar alltaf skemmtilegt. Kjúklingasalatið í Ninnu heimsókn var rosa ljúffengt en ekki get ég hreykt mér af miklum trakteringum fyrir seinni gestina mína frá eigin hendi en ég hafði góða ástæðu til að heimsækja MOSFELLSBAKARÍ sem naut góðs af gestkvæmni minni í dag. Alveg æðislegt bakarí og sérstaklega kringlótta kryddbrauðið (sem var uppselt) og hvítlauksbrauðið.
Hún Susanne mín blak, hunda- og göngutúra vinkona sem passaði hundinn minn meðan ég var heimilislaus í sumar kíkti í heimsókn og augljóslega hefur hann Sómi haft það alveg rosalega gott hjá henni því hann vældi af gleði og var við það að tapa sér af fögnuði. Það besta var að hann gáði í kringum sig þegar hún kom að leita að Títusi vini sínum sem var þó ekki með henni. Hundar hafa sem sagt ágætis minni. Seinni partinn kom svo Ása vinkona mín með yngri börnin sín tvö í heimsókn.
Alltaf þarf ég að leiðbeina fólki ansi mikið með að rata hingað. Greinilegt að þó ég sé miðsvæðis eru ekki margir sem þekkja innvolsið í öllum þessum Gerðum.
Ég er svo þakklát fyrir vini mína sem eru duglegir að rækta vinskapinn. Góðir vinir eru betri en nokkuð ríkidæmi (fiðlutónlist)
Svo eru aðrir sem maður heyrir sjaldan í, mikið annríki hjá öllum, en það er einhver óslítanleg taug og fallegar hugsanir til viðkomandi. Maður hittist ekki oft en það er eins og maður hafi hist síðast í gær.

Það er bók sem er ein af mínum uppáhalds og ég hef meira að segja prangað upp á sumar vinkonur mínar. Þar eru pælingar um alla mögulega hluti, börn, foreldra, sorg, vináttu, bara allan pakkann. í Spámanninum eftir Kahlil Gibram segir um vináttuna:

"Vinur þinn er þér allt...

...Þegar vinur þinn talar, þá andmælir þú honum óttalaust eða ert honum samþykkur af heilum hug. Og þegar hann þegir, skiljið þið hvor annan. Því að í þögulli vináttu ykkar verða allar hugsanir, allar langanir og allar vonir ykkar til, og þeirra er notið í gleði, sem krefst einskis.

Þú skalt ekki hryggjast, þegar þú skilur við vin þinn, því að það, sem þér þykir vænst um í fari hans, getur orðið þér ljósara í fjarveru hans, eins og fjallgöngumaður sér fjallið best af sléttunni.

Og láttu vináttuna ekki eiga sér neinn tilgang annan en að auðga anda þinn, því að sú vinátta, sem leitar einhvers annars en síns eigin leyndardóms, er ekki vinátta, heldur net, sem kastað er í vatn og veiddir í tómir undirmálsfiskar.

Og gefðu vini þínum það, sem þú átt best.
Ef hann verður að þekkja fátækt þína, lát hann þá einnig kynnst auðlegð þinni.

Því skyldir þú leita vinar þíns aðeins til að drepa tímann?

Leitaðu hans með áhugamál þín.

Því að það er hans að uppfylla þörf þína, en ekki tómleika þinn.

Og vertu glaður með vini þínum og njóttu með honum lífsins.

Því að í dögg lítilla hluta finnur sálin morgun sinn og endurnærist."

Á morgun er vinna á planinu. Þarf að fara niður í skóla að sýsla ýmislegt. Á eftir ætlum við Anna Lilja, ein af perlunum mínum að stinga okkur í sund og ræða lífsins gagn og nauðsynjar með fallegu litlu pjakkana með okkur (hörpusláttur)

Æ maður er eitthvað svo sentimental suma daga :)