Horfnar gersemar og munaður í uppsiglingu

Það er mér lífsins ómögulegt að muna hverjum ég lánaði eitt sinn þrjár eðalmyndbandsspólur frá stelpunum mínum. Við söknum þeirra nefnilega svolítið og vildum gjarnan fá þær aftur til áhorfs og skemmtunar. Ef einhver minna vina eða vandamanna kannast við að hafa þær í fórum sínum, þá megið þið endilega láta mig vita og ég nálgast þær svo við tækifæri.  Þessar myndir eru Balto, Sverðið í steininum og járnrisinn.  Einmitt tilvaldar fyrir pjakka sem eru alveg að verða fjögurra ára, svo ótrúlegt sem það hljómar nú. 

Já munaðurinn sem er í uppsiglingu er dvöl í sumarhúsi frá föstudegi með heitum potti á hinum dýrðlega stað Munaðarnesi eins og við gerðum líka í fyrra með Önnu, Andra og Kára, auk þess sem von er á einhverjum gestum til okkar.  Við erum náttúrulega rétt við þjóðveginn ef einhverjir eru á ferðinni í Borgarfirðinum, þá er bara að taka upp tólið og kaffisopi er vís.  Þarna eru tvær sætar myndir frá síðasta sumri.

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo verður náttúrulega fylgst með Em sparksnillingunum og vonað að Portúgalir og annað hvort Spánverjar eða Hollendingar leiki til úrslita.  Það væri draumurinn. 

Smá bloggpása, alla vega til 20. júní.  Daginn sem við komum heim frá Munaðarnesi.

Þann dag fyrir 40 árum fæddust tvær af mínum allra bestu vinkonum, þær Eva Björk og Briet.  Önnur menntaskólavinkona og hin Kennóvinkona.  Báðar tvær með hjarta úr gulli, duglegar og flottar konur.

Um daginn þegar við blakvinkonurnar hittumst var ein góð kona í hópnum sem gaf okkur öllum litla bók sem heitir vinir.  Við skyldum allar opna bókina einhvers staðar og lesa það sem fyrir augu bar.

Mín lesning var svona:

Góð vinkona er eina manneskjan sem þú vilt að berji að dyrum hjá þér þegar þú ert illa kvefuð, með nefrennsli, hósta og hálsbólgu og ert ekki sjón að sjá.  Þú ert vís með að segja: ,, Í hamingju bænum ekki koma inn."  En þú vonar með sjálfri þér að hún segi:  ,,Enga vitleysu.  Upp í með þig aftur.  Ég hita tesopa."