Farin til Bahama eyja

í huganum. Sól og sæla framundan, ég er viss um að sumarið verður gott. Það er stefnan að dvelja á pallinum í sumar í góða veðrinu, slaka á, njóta þess að eiga heimili og já kannski sletta smá málningu á pallinn. (minntist einhver á baðherbergi ).  Já og svo ferðast eitthvað hér innanlands, í Munaðarnes, vestur á firði og kannski á humarhátíð.  

Búin að kveðja frábæra barnahópinn minn í skólanum - í bili alla vega - en ég verð alla vega með þau í ensku á næsta ári.

Á leið í átak í sumar með henni Aðalheiði, vinkonu minni úr skólanum. Hef alltaf hnussað og hrist hausinn yfir skrítnu liði sem fer í einhverjar líkamsræktarstöðvar yfir sumartímann. Nú verð ég ein af þessu undarlega fólki og ætla að fara í JSB hjá henni Írisi minni sætu. En ég ætla líka að labba og hjóla úti, alveg fullt. Nú skal skvapinu sagt stríð á hendur. þetta mun samt ekki breytast í átaksblogg en kannski drífur það mann áfram að opinbera sig. Hvur veit.

Svei mér þá, ég held barasta að Steven Spielberg hafi verið að gera myndina Close Encounters of the third kind um sjálfan sig, ef einhverjir muna eftir áráttu aðalsöguhetjunnar úr þeirri mynd. Fór á Indiana Jones í gær og myndin er mjög góð, fyndin og spennandi en je minn eini. Segi ekki meira fyrir þá sem eiga eftir að sjá hana.

Skammast mín ekki fyrir að segja frá því að mér fannst platan hans Michel Jackson Thriller algjört æði fyrir öllum þessum árum sem ótrúlegt er að liðin séu síðan hún kom út.

Mæli með þessu krúttlega myndbandi til að brosa út í annað:

http://www.youtube.com/watch?v=GweUjzhUwNw

Eigið góða daga í sólinni, alla vega í sinni

Annasamt

Ég var s.s. að rakna úr rotinu eftir að leggja mig um miðjan daginn á laugardegi.  Ástæðan: þemavika í skólanum, æfingar á leikriti sem ég skrifaði til að sýna sögu skólans með 20 ára millibili og þar sem hver nemandi var með hlutverk.  Skólinn á 40 ára afmæli og það er búið að vera húllumhæ í skólanum alla vikuna, mjög gaman, Páll Óskar kom og söng fyrir okkur á fimmtudaginn og var æðislegur, eins og hann er nú alltaf.  Núna áðan var s.s. afraksturinn sýndur gestum og gangandi, sýningaratriði, grillaðar pilsur og heimabakstur úr skólanum.  Ég held að starfsfólk og kennarar hafi flestallir skriðið heim í flet, frekar lúnir en ánægðir með frábæra uppskeru.  Svo ætlar skólinn að gera vel við okkur  í kvöld í mat og drykk svo honum fyrirgefst nú tilstandið Enda var frábært að sjá hvað krakkarnir stóðu sig vel, alveg fyrirhafnarinnar virði.

Við blaksystur í Þrótti hittumst á fimmtudag og grilluðum í sumarbústað við Hafravatn, frábæran mat.  Við færum létt með að reka hágæða veitingastað með glans í mat og drykk ef við tækjum saman.  þvílíkt gourmet (ég get nú ekki eignað mér heiðurinn en ég átti bara að koma með ís og rjóma : )

Svo var útskriftarveisla í gær hjá Stefáni frænda mínum.

Er búin að fá Brieti vinkonu með mér í fjallgöngu á morgun til að reyna að vega upp á móti veisluföngunum. 

Þetta verða bara einföld dagbókarskrif í þetta sinni.  Annirnar leyfa ekki djúpar pælingar til að setja hér inn - í bili.  Ljúffengur matur bíður á hótel Loftleiðum.  Farin að gera mig fína. 

Stikilsberja-Finnur

Nemendur mínir í 6. bekk í ensku lásu bók um Tom Sawyer og hans félaga, þar fremstan í flokki Stikilsberja-Finn, þann hraðlygna 19. aldar villing.  Ég leigði spólu handa þeim um ævintýri hans og við höfum verið að horfa á hana í vikunni.  Krakkarnir höfðu mjög gaman af því að fylgjast með flótta og raunum hans og þrælsins Jims.  Þetta vakti upp minningar mínar, annars vegar um þættina Rætur sem gaman væri að ná endursýningum á og hins vegar um bókina um kofa Tómasar frænda sem ég las fyrir all mörgum árum.  Bókin sú var rituð fyrir 156 árum síðan og seldist þá þegar í milljónum eintaka.  Hún þótti átakanleg lýsing á hlutskipti þræla og varð til þess að upp úr sauð milli andstæðinga og fylgjenda þrælahalds sem leiddi til borgarastyrjaldar.  Í kjölfarið var svo þrælahald afnumið, enda alveg hreint ótrúlegt að það hafi eitt sinn viðgengist og þótt eðlilegt að versla með fólk eins og hvern annað varning.   Þegar Lincoln forseti hitti höfund bókarinnar Harriet Stowe, á hann að hafa sagt við hana: ,,Ert þú þessi litla kona sem komst af stað þessu stóra stríði?"  Eflaust má finna eitthvað að þessum gamla ritstíl í dag en þetta er skyldulesning engu að síður í sögulegu samhengi.

Að öðru leiti en að komast í sagnabrunn Mark Twain's enn á ný hefur þessi vika náttúrulega haft upp á heilmikið að bjóða.  Alveg hreint snilldarlegan fótboltaleik þar sem himnarnir grétu með Chelsea mönnum, þvílík dramatík.  Og að auki frábæra frammistöðu okkar manna í Eurovision.  Mér hefur aldrei fundist þetta lag neitt æði, en flutningurinn, í gær, gleðin og fagmennskan sem skein í gegn skilaði því að ég fékk gæsahúð á kafla og hlakka bara til að fá að sjá þau aftur annað kvöld.  Mér er slétt sama um sæti, það á bara að líta a þetta sem eina stóra skemmtidagskrá (sletta show) til að hafa gaman að, þó manni finnist svo sem ekkert öll lögin neitt frábær, þá er bara að fara fram og vaska upp á meðan en við Anna vinkona ætlum að deila stundinni með börnum okkar og grilluðum kjúklingi annað kvöld.

Hér er mynd sem sýnir hvað það er gaman að sumarið sé aaaaalveg að bresta á.  Það væri gaman að skreppa austur á Egilsstaði um helgina í sólina og 27 stiga hitann sem er spáð þar.

 

 

 

 

 

 

 

 

Önnur sæt, tekin við gamla húsið í Mosó

 

 

 

 

Fjölskrúðugt dýralíf

er eitthvað sem hefur fylgt mér frá blautu barnsbeini. Ég hef átt kanínur, naggrísi, fiska, hest, kött og nú síðast hund. Þau eru jafn misjöfn og þau eru mörg, sumum tengist maður órjúfanlegum böndum en önnur eru miður skemmtilegur félagsskapur, bíta og klóra. Flóran jafn misjöfn þar eins og hjá mannfólkinu. Hins vegar er ég búin að heyra af dýralífi hér við Réttarholtsveginn sem ég veit ekki alveg hvort ég kann að meta, en þar ku hluti af rottustofni Íslands vera á sveimi.

Björgin sem vinnur við að aka um götur bæjarins hefur séð tvær á sveimi nýverið, reyndar í hæfilegri fjarlægð héðan, aðra á Vesturgötunni og hina fyrir utan Baðhúsið. Vona að það sé ekki faraldur í uppsiglingu.

Ég á annars son sem er verðugur kandidat í Stasi, FBI eða bara hvaða leyniþjónustu sem er.  Hann þjáist alveg örugglega ekki af athyglisbresti. Hann nemur aaaaalllllt sem sagt er þó maður haldi að hann sé einn að leik víðs fjarri í eigin heimi.

Rakel María skyldi eftir opið út á pall í gær í dágóðan tíma og ég svona meira í stríðni sagði við hana. Af hverju er opið út, ætlarðu að hleypa inn flugunum og rottunum, þar sem það var í fréttum nýverið að þær hefðu sést í nágrenninu.

Næsta korterið fór í að róa soninn niður og sannfæra hann um að hér inni væri engar slíkar að finna.

Dýrin í öllum sínum myndum, rottur eða ekki, eru náttúrulega dýrðleg fjölbreytt, litskrúðug og skemmtileg sköpun þess sem alls skapaði.

Umgengni við dýrin auðgar lífið og gefur svo mikið af sér.

Ef þið farið inn á þessa síðu sjáið þið valið á 10 furðulegustu dýrum veraldar: http://www.youtube.com/watch?v=TCDv3jU-VgA

 

Fór annars í heimsókn í gær og frétti að það er jafnvel von á yndislegum litlum Beagle hnoðrum um miðjan júlí. Kannski fæ ég þá í afmælisgjöf, hver veit

 

Prófaflóð

Þá eru mínir elskulegu nemendur að þreyta próf í hinum ýmsustu greinum og prófabunkinn á vinnuborðinu hefur bara stækkað og stækkað og varð að risastjóru fjalli á endanum. Sem betur fer eru 3 sérstakir prófadagar þar sem nemendur eru bara í prófi og fara svo heim. Þá getur maður sest við og ég hætti á miðvikudag í vinnunni klukkan sex og í gær klukkan fjögur eftir að hafa setið í akkorði allan daginn og hef varla farið í kaffi. Bæði verið að semja próf og fara yfir. Ég þakka mínum sæla fyrir að þetta lagðist ekki ofan á venjulega skóladaga. Þá veit ég hvernig helgin mín hefði farið. Fyrir lítið býst ég við. Ég man eftir einni svona vinnuhelgi þegar ég var að kenna unglingum í gagnfræðaskóla. Þá átti kona sem er mér mjög kær í hjartanu níræðisafmæli norðaustur í Þistilfirði og af því varð ég að missa vegna vinnunnar. Þetta varð hennar síðasta stórafmæli. Ég er ennþá sár yfir að hafa ekki komist. Ég var búin að vera með próf í ensku hjá 167 nemendum mán. til mið. Það eru aðeins tæplega 1000 blaðsíður að fara yfir. Kenna fulla kennslu fim. og fös. og mátti gjöra svo vel að skila öllu yfirförnu og vera búin a setja inn kennaraeinkunnir og skila herlegheitunum á mánudagsmorgni. Eftir þennan vetur tók ég mér frí frá kennslunni í 1 ár. En þrátt fyrir allt er þetta starf mjög gefandi og getur verið svo skemmtilegt og mér fer betur að vinna í erli en í skrifstofuvinnunni sem átti sína dauðu punkta. Það átti ekki við mig að sitja með hendur í skauti svo maður skilaði sér til baka, í bili alla vega.

Vona að mér fyrirgefist að birta svör nemenda af prófum fyrir mörgum árum síðan, ekki núverandi nemendur sem sagt og enginn veit hver átti hlut að máli.

Spurt var: Hver sagði út vil ek og af hverju? Svar: Snorri Sturluson þegar það átti að brenna hann inni.

Spurt var um dýraflokkana. Svar: fiskar, froskar, fuglar, spendýr, hryggdýr og hugleysingjar :)

Skólinn sem ég starfa við á merkisafmæli, 40 ára, við erum s.s. jafngömul og verður heil afmælisvika núna í lok maí og mikið að hlakka til.

Á morgun er sumarhátíð í leikskólanum hjá prinsinum, pylsupartý og tilheyrandi. Gleði og gaman

Loksins frí í augsýn

Síðasta sumar hjá mér og mínum verður náttúrulega lengi í minnum haft. Við bjuggum í ferðatöskum allt sumarið og ferðuðumst milli heimila hugulsams vinafólks. Vissulega frábær vinargreiði en þetta er náttúrulega ekki beinlínis eins og að vera í fríi þó ég hafi verið í fríi allt síðasta sumar. Þannig að ég horfi með svo mikilli eftirvæntingu til komandi sumars að njóta þess að vera hér heima að dunda við heimilið og bara hafa það gott. Grillið var tekið í notkun í dag, fengum hele familien í grill til okkar, svo er ég búin að vera alla helgina að skrapa handriðið hér fyrir utan því það var svo ryðgað og ógeðslegt og tók ekki fallega á móti fólki. Ég ætla að nota þetta fallega kvöld í að mála eina umferð :)
Búin að fara hjólandi út um allt, til Rannveigar og co., í frábæra kökuveislu til Önnu, Andra og Kára og út að borða með Björgvini og yngri börnunum á Aski í tilefni afmælis bæði hans og Sóma, en þeir eru fæddir með akkúrat 40 ára millibili, þann 11. Svei mér það er eins og þessi helgi hafi verið heilt sumarfrí. Greinilega mikið að hlakka til.

Á móti ykkur tekur vonandi fallegt grámálað handrið næst þegar þið kíkið við. (Um leið og ég var búin að skrifa þetta fór að rigna :) Gengur betur næst.

Megi geislar sólar ylja ykkur um vanga og í sinni.

Sæl að sinni.

Fyrirmenni á ferð

Það dugði náttúrulega ekkert minna en lúxus bankastjóraíbúð í vetrarríkinu á Ísafirði undir blaklið Þróttar Reykjavík á öldungamóti.  Þvílíkt gaman og þvílík skemmtun og ekki skemmdi fyrir að við náðum að krækja okkur í pening, þ.e. þriðja sætið í 1. deildinni eftir að hafa haldið heillengi að við hefðum lent í fjórða sæti.  Það var extra gaman.  Líka sérlega gaman að vera fyrir vestan og ná aðeins að hitta vestfjarðagengið.  Lokahófið var frábært og ánægðar konur sem flugu heim um kvöldmat á sunnudeginum en fyrr var ekki flogið vegna óhagstæðrar vindáttar en við áttum að fara heim um hádegi.  Sunnanfólk var látið ganga fyrir en þeir sem ætluðu norður eða austur máttu bíða til morguns.

Það var annars fyrir 17 árum síðan að hún Rakel María mín leit fyrst dagsins ljós nákvæmlega í dag.  Afmælisdagurinn runninn upp.  Hún og kærastinn ætla út að borða í tilefni dagsins en spurning hvenær við getum grillað fyrir familíuna eða gert eitthvað sniðugt.  

Ein frænka mín er mjög líklega að fara að eignast barn í dag.  Frétti í gærkvöldi að hún væri komin af stað og verður spennandi að sjá hvort kynið er og hvort það muni eiga afmæli þann 8.

Lofthræðsla

er eitthvað sem hefur hrjáð mig um langa hríð.  Held að einhver jafnvægisskynpunktur sé brenglaður í hausnum á mér.  Þessi tilfinning er eitthvað sem sumir geta alls ekki skilið.  Ég man t.d. þegar ég hékk utan í klettabeltinu í Esjunni á niðurleið og hélt að mín síðasta stund væri upp runnin (í alvörunni) hvað einn ferðafélagi minn var pirraður á mér og fannst þetta óþarfa athyglissýki og væl.  Svo man ég af því ég vil alltaf ögra mér og bjóða þessaðri bannsettri lofthræðslu byrginn þegar ég hugðist ganga upp á hæsta fjall  Vestfjarða í hópi þriggja karla og eins 8 ára pjakks.  Skemmst er frá því að segja að sá stutti fór alla leið, meðan ég skreið á fjórum fótum, titrandi og sífrandi alein til baka þá leið sem ég þó hafði getað haft mig í að fara skíthrædd.  Eitt er þó frekar undarlegt og það er það að ég get farið í hvaða tryllitæki sem er í tívolíum, fallturna, parísarhjól, fór í Freak out í Danmörku í fyrra fyrir þá sem þekkja það.  Ein sem var svo óheppin að fara með mér í þá ferð kom úr henni útæld.  Hvað ætli valdi þessu????  Spyr sá sem ekki veit.  Kveikjan að þessari upprifjun var þetta myndband sem ég rakst á á netinu. http://www.kvikmynd.is/video.asp?land=&offset=54&ba=leita&leit=laus&id=2493 Finnst með ólíkindum hvað sessunautur hennar getur endalaust hlegið í einhverju móðursýkiskasti meðan aumingja barnið engist um við hlið hennar.  Á ekki orð.

Ég lenti í svona lífsreynslu fyrir þremur árum á Spáni.  Var með Berglindi Evu í rússibana þar sem ég spennti mig fyrst og átti svo að spenna hana fyrir framan mig, nema sylgjan passaði ekki í og ekki séns að festa hana, bévítans tækið rauk af stað og ég mátti halda í hana dauðahaldi alla ferðina.  Þetta var hrææææææææðileg upplifun.

Ég er annars búin að pakka yngri kynslóðinni og sjálfri mér í töskur hnýta alla lausa enda varðandi pössun þar sem ég legg land undir fót á morgun og flýg vestur á Ísafjörð. Vonandi gerum við blaksystur í Þrótti góða ferð og náum ágætis árangri í 1. deildinni til að réttlæta það að setja börnin á annarra hendur í fjóra daga. Framundan er s.s. húsmæðraorlof í skemmtilegum félagsskap með smá sprikli inn á milli, hlakka svo mikið til. Öllum liðum var úthlutað landi sem er þema liðsins. Við verðum pólverjar. Spurning hvernig við spilum úr því. Ég alla vega lærði tvær setningar hjá pólskum nemendum mínum í morgun. Góðan dag og takk fyrir leikinn. Skrifaði það náttúrulega niður eftir framburði. Eigið góðan dag (Tjen dobry)

Gleðilegt sumar

Mikið er nú gott að sólin, fríið og ferðalögin eru framundan. Vináttan er merkilegt fyrirbæri, vinir koma og fara, sumum tengist maður snemma á lífsleiðinni, öðrum seint. Þeir seigustu standa með þér í gegnum þykkt og þunnt í lífsins ólgusjó. Í önnum nútímans hittir maður suma ekki eins oft og maður vildi. Þetta er það mikilvægasta af öllu í lífinu að eiga góða vini og fjölskyldu. Ein af þeim konum sem ég tengdist seint á lífsleiðinni og ég tel meðal minna allra bestu vina átti afmæli í gær sumardaginn fyrsta, enda ber hún með sér birtu eins og sumarkoman. Fer í hóf til hennar í kvöld og verð hófsöm að vanda

Vona að ég eigi smá orkuforða eftir í löppunum eftir að hafa dansað samfleytt í rúma fjóra tíma í afmælinu á miðvikudag í  Gullhömrum, sem fær aftur fimm stjörnur fyrir matinn (smáréttina) (slurp slurp).  Lá með lappirnar upp í loft í gær með bólgna löpp eftir dansinn, sem tók sig upp eftir leiðinda dettigang fyrir rúmri viku.  Verð að fara varlega í dansinn í kvöld   Enda langþráð blakmót framundan.

Þó ég sé oftast feministísk í hugsun eða öllu heldur ákaflega jafnréttissinnuð, ekki annað öðru framar.  Þá ætla ég að leyfa mér að vera ekki á móti fegurðarsamkeppnum, það er enginn neyddur til að taka þátt í þeim.  Vona að Mosfellsbæingurinn hún Jana Katrín (hinn helmingurinn af Írisi) beri sigur úr býtum í ungfrú Reykjavík í kvöld

Ef ekki, er hún alltaf jafn sæt í okkar huga :)

Gætið hófs 

Skemmtileg sýning

Reiðhjólið góða kom að góðum notum um helgina.  Á laugardag fór ég s.s. hjólandi niður á Kjarvalsstaði að skoða útskriftarsýningu Listaháskólanema ásamt Heiðu frænku minni.  Þar bar að líta margvíslega mjög flotta hönnun, lampa sem skipta litum eftir því hvernig lýst er upp undir þá, krúttlegar prjónagúmmítúttur og lifandi skartgripi sem þarf að vökva   Mjög skemmtileg sýning og áhrifaríkt listaverk þar sem ófrískri konu er varpað í botninn á baðkari og hún virðist liggja á botninum í vatni og hreyfir sig en þetta er allt í plati.  Sjón er sögu ríkari.  Sýningin stendur í nokkra daga í viðbót, til mánaðamóta.  Svo belgdum við magann út á Reykjavík pizza company, alltaf jafn góðar pizzurnar þar áður en hjólreiðaferð mín lá áfram með viðkomu hjá Brieti á leiðinni heim í kaffi.  Fékk hana með mér í bæinn á sunnudag að hjálpa mér að kaupa föt fyrir þrjú skröll framundan.  Mjög gott að fá aðstoð í svoleiðis málum og hitti svo Eyrúnu Hörpu mína og Torfa.

Ég fer í tvö afmæli í þessari viku á miðvikudag og föstudag þar sem vinafólk skríður yfir á fimmtugsaldurinn, tölti á tónleika í kvöld í Bústaðakirkju að hlusta á Léttsveitina syngja og hana mömmu mína.  Þannig að ætli markmiðið á sumardaginn fyrsta verði ekki bara að gera ekki neitt nema njóta dagsins með börnunum mínum. 

Ég fór í ofnæmispróf í morgun og sem betur fer er það ekki Sómi krútt sem er búinn að valda mér hnerrum, hálsryki og nefstíflu, heldur bara einhverjar Árbæjarskólaveirur.  Þungu fargi af öllum létt á heimilinu.